Özlüyorum

10.11.1938'i gösterirken takvimler bugünün Türkiye'yi yasa boğacak bir gün olacağını kimse bilmiyordu, saat 9.5 geçti ve bir milletin kaderini değiştiren büyük lider gözlerini kapadı. O gün güneş ışıl ışıl, gökyüzü masmavi değildi, kuşlar uçmadı, parklarda çocuk kahkahaları duyulmadı. Ülke derin bir acı yaşıyordu. Sokaklar hıçkıra hıçkıra utanmadan ağlayan insanlar ile dolmuştu, herkes radyodan haber dinliyor ve biri şaka yaptık, yalan söyledik desin istiyorlardı. Böyle bir cümle duymadılar, kimse şaka yapmadı... O günden bugüne her 10 Kasımlar çok yaslı, çok gözyaşlı Türk milletine.

Özlüyorum

Hiç görmediğim birini özlüyorum. Her bir fotoğrafına hayran hayran bakıyorum, her yerde yazıyorum gözleri gök mavisi olan umut bakışlı adam diye hiç görmediğim mavi gözlerini özlüyorum. "BENİM NÂCİZ VÜCÛDUM ELBET BİR GÜN TOPRAK OLACAKTIR;

FAKAT, TÜRKİYE CUMHURİYETİ İLELEBET PAYİDAR KALACAKTIR"  diyebilecek kadar yüreği vatan sevgisi ile dolu adamı özlüyorum...

Tarihin sayfaları tozludur ama M.Kemal adı tozun toprağın içinde kalmış olsa bile mücevher gibi parlayacak bir isimdir. Bir milletin kaderini değiştirip bir devlet kurmuş sonsuz minnet duyulacak kişidir M.Kemal Atatürk! 

İçimden bir yığın cümle geçerken hiçbirini yazamıyorum.10 Kasım denince kalbimin sıkıştığını hissediyorum, gözlerim doluyor ne dolması taşıyor. Ölüm Allah'ın emriydi elbette ama bir kerecik bile yüzünü görememiş olmak yakıyor canımı. Sevgiliye duyulan aşkların ötesinde bir hasret bu çektiğim.

İlkokul yıllarımı anımsıyorum bayram törenlerinde Atatürk resmini taşırdım büyük gururla, bütün gün kolum kopsa da yere bırakmazdım saygıda kusur edecekmişim hissiyle. 10 Kasım günü gider heykelinin elinden tutardım. Hiç gitmez gözümden...Odamın dört bir köşesinde fotoğrafları asılıydı, gözümü her açıp kapattığımda yüzünü görmek en büyük sevincimdi. Müzik dersinde flüt ile çalmayı öğrendiğim bir ezgiydi 10 Kasım şiiri,  diyordu ki 10 Kasım benim en büyük yasım. Yurduma kurtaran, Türklüğe can katan diye gidiyordu. Yıllar geçti hala 10 Kasım'da dilimdedir bu cümleler. Yıllar geçecek ömür bitecek senin aşkın hiç bitmeyecek. Nesilden nesile çığ gibi büyüyüp gidecek çünkü Atasının umudu olan Türk gençliği bu topraklarda var olacak daima. 

"Beni görmek demek mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu kafidir." demişti sevgili Atam, kurduğun bu ülkede yaşamak seni görmek gibi, düşüncelerini anlamak seninle konuşmak gibi, sonsuz özlem ile...

 Ey büyük Atam açtığın yolda gösterdiğin hedefe durmadan yürüyeceğime and içerim,varlığım TÜRK varlığına armağan olsun.

                                          NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE......